فهرست مطالب
HPV مخفف ویروس پاپیلومای انسانی است. HPV یک گروه رایج از ویروس‌هایی است که پوست، دستگاه تناسلی و گلو را آلوده می‌کند. برخی از انواع ویروس پاپیلومای انسانی باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند که در اثر تماس جنسی گسترش می‌یابند. زگیل‌های تناسلی غدد سفت و گوشتی هستند که در اندام های تناسلی و اطراف مقعد ایجاد می‌شوند. آنها همچنین می‌توانند در داخل مجرای پشتی، گردن رحم و داخل واژن رشد کنند، بنابراین ممکن است ندانید که عفونت دارید.
اگر فکر می‌کنید زگیل تناسلی دارید یا همسرتان دچار زگیل شده است، بهتر است آزمایش HPV انجام دهید. HPV همچنین می‌تواند در طی تست اسمیر تشخیص داده شود زیرا پرستار یا پزشک همزمان از یک سواب برای آنالیز HPV استفاده می‌کنند.
چگونه به زگیل‌های HPV یا زگیل دستگاه تناسلی مبتلا می‌شوید؟
ویروس زگیل بسیار مسری است و از طریق لمس و تماس جنسی به راحتی گسترش می‌یابد. ویروس HPV از طریق روش‌های زیر انتقال می‌یابد:
- رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی.
- تماس با پوست در ناحیه تناسلی.
- به ندرت زگیل از دست‌ها به اندام تناسلی گسترش می‌یابد.
علائم HPV یا زگیل های تناسلی چیست؟
برخی از افراد مبتلا به زگیل تناسلی ممکن است بدانند که آلوده هستند. با این حال، ممکن است به زگیل‌های تناسلی مبتلا شوید، که ممکن است چندین روز، هفته‌ها یا حتی سال‌ها پس از عفونت اولیه ظاهر شود. ممکن است متوجه شوید:
- توده‌های گوشتی سفت و رنگ پوست روی آلت تناسلی، مقعد، بخش برونی آلت تناسلی زن و قسمت بالای ران‌ها
- چندین زگیل ممکن است با هم ایجاد شود تا غده بزرگ و شبیه گل کلم باشد.
- زگیل‌ها معمولاً بدون درد هستند، اما ممکن است در هنگام رابطه جنسی خارش، خونریزی داشته و ناراحت کننده باشند.
- زگیل‌های اطراف انتهای آلت تناسلی مرد یا بخش برونی آلت تناسلی زن می‌توانند هنگام عبور آب، جریان را قطع کرده یا تغییر دهند.
- زگیل‌های بزرگ ممکن است ناخوشایند باشند و بر عزت نفس و اعتماد به نفس جنسی شما تأثیر بگذارند.
تشخیص زگیل تناسلی
تشخیص زگیل‌های تناسلی و عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نه تنها شامل تشخیص ویروس می‌شود، بلکه مشخص می‌کند که کدام یک از بیش از 100 نوع ویروس مرتبط که HPV را تشکیل می‌دهند، عامل این بیماری هستند. اغلب این ویروس‌ها نسبتاً بی‌خطر هستند، اما بسیار مهم است که بفهمیم آیا عفونت حاضر یکی از بیش از 14 نوع پرخطر است که به شدت با سرطان ارتباط دارند یا خیر. پزشکان برای تشخیص این عفونت از روش‌هایی مانند پاپ اسمیر، آزمایش HPV و بیوپسی همراه با بررسی بالینی استفاده می‌کنند و امیدوارند که قبل از وقوع مشکلات جدی، موارد خطرناک را تشخیص دهند. روش‌های غربالگری و آزمایش براساس جنسیت، سن و حتی گرایش جنسی فرد متفاوت است.
با این حال، یک چالش در تشخیص وجود دارد که HPV به طور معمول علائم واضحی از عفونت ایجاد نمی‌کند، که این می‌تواند باعث تأخیر در آزمایش و تشخیص شود. در برخی موارد، در صورت تشخیص سرطان مرتبط، ممکن است ابتدا عفونت HPV در فرد تشخیص داده شود.
تشخیص زگیل تناسلی در زنان
یکی از بهترین راه‌های تشخیص عفونت HPV و زگیل تناسلی در زنان انجام تست پاپ اسمیر است. این تست ممکن است در طی یک معاینه معمول زنانه یا به ویژه به علت مشکوک بودن به HPV انجام شود. در طی آزمایش پاپ اسمیر، سلول‌ها به آرامی از دهانه رحم خراشیده می‌شوند و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شوند تا علائم دیسپلازی بررسی شود. همچنین یک معاینه بصری برای شناسایی زگیل‌های تناسلی انجام می‌شود (که به طور معمول یک شکل گل کلم مانند دارد، اما همچنین می‌تواند صاف و به رنگ گوشت باشد). اگرچه به یاد داشته باشید که نبود زگیل به معنای پاک بودنتان از عفونت HPV نیست.
آزمایش دیگری برای تشخیص زگیل تناسلی، تست HPV نامیده می‌شود، که در طی آن به جای تغییرات سلول‌های دهانه رحم، ویروس موجود را بررسی می‌کنند. این تست در زنان 30 سال به بالا، یا در پاسخ به آزمایش پاپ اسمیر غیر طبیعی یا به عنوان بخشی از غربالگری معمول استفاده می‌شود. می‌تواند همزمان و حتی با همان سواب- با تست پاپ اسمیر (عملی معروف به آزمایش مجدد) انجام شود.
توصیه‌های غربالگری HPV می‌تواند با توجه به سن زن و سایر عوامل متفاوت باشد:
- برای زنان زیر 30 سال، هر سه سال یک بار تست پاپ اسمیر توصیه می‌شود. با این حال، تست HPV توصیه نمی‌شود، زیرا عفونت HPV در زنان 20 ساله شایع است و بندرت منجر به سرطان می‌شود. در این مدت، اکثر عفونت‌های HPV کوتاه مدت بوده و خود به خود برطرف می‌شوند و هیچ عواقبی در طولانی مدت ندارند.
- برای خانم‌های 30 تا 65 سال می‌توان هر سه سال یک تست پاپ اسمیر انجام داد یا هر پنج سال یکبار آزمایش تست پاپ اسمیر و تست HPV انجام می‌شود.
- زنان HIV مثبت زیر 30 سال هنگام تشخیص اولین بار باید هر 12 ماه یکبار تست پاپ اسمیر انجام دهند. بعد از سه نتیجه طبیعی، تا زمانی که نتایج طبیعی است، می‌توان هر سه سال یکبار آزمایش را به یک آزمایش پاپ تمدید کرد.
انجام تست‌های Pap و HPV فقط چند دقیقه طول می‌کشد. نتایج تست پاپ معمولاً طی دو هفته مشخص می‌شوند؛ نتایج آزمایش HPV ممکن است بیشتر طول بکشد.
یکی از بزرگترین عوامل خطر برای سرطان دهانه رحم عدم انجام غربالگری منظم است. برای جلوگیری از عوارض HPV، زنان باید طبق برنامه فوق غربالگری عمل کرده و پزشک خود را در مورد هرگونه زگیل، ضایعات یا سایر ناهنجاری‌های ایجاد شده در دستگاه تناسلی یا مقعد مطلع کنند.
تشخیص زگیل تناسلی در مردان
بیشتر عفونت‌های HPV در مردان با ظهور یک یا چند زگیل در آلت تناسلی، بیضه، ران، کشاله ران یا مقعد مشهود است. با این حال، اگر زگیل درونی شده باشد، اغلب فقط با بررسی کانال مقعدی با آنوسکوپ و یا استفاده از تست پاپ اسمیر مقعدی قابل شناسایی است.
پاپ اسمیر مقعدی از همان فناوری پاپ اسمیر دهانه رحم استفاده می‌کند و برای شناسایی دیسپلازی در سلول‌های گرفته شده از مقعد استفاده می‌شود. از آنجا که زگیل‌های داخلی اغلب احساس نمی‌شوند، این آزمایش می‌تواند ابزاری مهم برای مردانی باشد که به رابطه جنسی مقعدی علاقه دارند.
علی رغم این، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) در حال حاضر غربالگری معمول پاپ مقعدی در مردان را توصیه می‌کنند زیرا مشخص نیست که آیا درمان دیسپلازی درجه بالا از سرطان مقعد جلوگیری می‌کند یا خیر. علاوه بر این، برخلاف آزمایش‌های HPV که در زنان استفاده می‌شود، در حال حاضر چنین آزمایشی برای تأیید عفونت مقعدی یا دهانی در دسترس نیست.
به همین منظور، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه‌ای مبنی بر اینکه پاپ اسمیر مقعدی در مردانی که میل به برقراری رابطه جنسی مقعدی با مردان (MSM) دارند انجام شود، صادر کرده است، اما هیچ دستورالعمل غربالگری خاصی تنظیم نشده است. خطر ابتلا به سرطان مقعد در این گروه 37 برابر بیشتر از جمعیت عمومی است. مردانی که میل به برقراری رابطه جنسی مقعدی با مردان دارند و HIV مثبت هستند بیشتر در معرض خطر می‌باشند.
در صورت عدم وجود دستورالعمل‌های غربالگری، شما باید طرفدار خود باشید و در صورت نیاز به دنبال مراقبت پزشکی یا کلینیکی متخصص در زمینه بهداشت مردان یا مراقبت‌های ویژه MSM باشید.
نمونه‌برداری از زگیل‌های تناسلی
اگر زگیل مشکوک به نظر برسد یا شناسایی آن دشوار باشد، ممکن است پزشک بیوپسی انجام دهد تا نمونه ای از بافت را برای تجزیه و تحلیل در آزمایشگاه خارج کند. در حالی که تزریق بی‌حسی که برای بی‌حس شدن پوست استفاده می‌شود می‌تواند دردناک باشد، اما خود روش معمولاً چنین نیست.
پس از برداشته شدن، می‌توان بافت را زیر میکروسکوپ بررسی کرد. سپس آزمایشگاه یا به شما خواهد گفت که هیچ سلول غیرطبیعی وجود ندارد (به این معنی که همه چیز خوب است) یا سلول غیرطبیعی به نام کولیوسیت وجود دارد. کولیوسیت در زیر میکروسکوپ توخالی یا فرو رفته ظاهر می‌شود و از مشخصات عفونت HPV است.
در صورت وجود موارد زیر بیوپسی زگیل تناسلی تجویز می‌شود:
- تشخیص HPV نامشخص است
- زگیل همراه با خونریزی، التهاب یا ظاهری غیرمعمول است
- فرد مبتلا به اچ.آی.وی است یا سیستم ایمنی وی در معرض خطر است
- از زمان تست قبلی وضعیت بدتر شده است.
اگر تست HPV مثبت باشد
به همان دلیلی که نبود زگیل به معنای پاک بودن از HPV نیست، وجود زگیل تناسلی به معنای ابتلا به سرطان نیست.
تا زمانی که شواهدی از نئوپلازی (رشد کنترل نشده و غیرطبیعی سلول‌ها) وجود نداشته باشد، پزشک نتیجه مثبت غربالگری HPV را “پرچم قرمز” می‌داند و همچنان از نزدیک وضعیت را کنترل می‌کند.
راهنمای قابل چاپ ما را برای قرار ملاقات بعدی با پزشک دریافت کنید تا به شما کمک کند سوالات درست بپرسید.
در حالی که دیسپلازی ممکن است با گذشت زمان به سرطان تبدیل شود، خطر بسیار متغیر است دیسپلازی با درجه پایین معمولاً خود به خود و بدون درمان از بین می‌رود. در مقابل، دیسپلازی درجه بالا ممکن است به شکل اولیه سرطان ایجاد شود که به عنوان سرطان کارسینوم درجا (CIS) شناخته می‌شود.
در حالت غیرممکن تشخیص سرطان یا پیش سرطان، برای مرحله‌بندی بیماری و تصمیم‌گیری در مورد دوره مناسب درمان، به یک متخصص سرطان ارجاع می‌شوید. خوشبختانه، تشخیص زودهنگام تقریباً همیشه موفقیت درمانی بیشتری را به همراه دارد.
درمان پس از تشخیص زگیل تناسلی
برخلاف زگیل‌های روی دست، درمان ناحیه تناسلی ظریف با استفاده از داروهای بدون نسخه روشی ایمن نیست. گزینه‌های درمانی شامل این موارد است:
- استفاده از کرم یا اسید دارویی. مشاوران می‌توانند آن را در کلینیک اعمال کنند، و شما ممکن است بتوانید در خانه با بررسی منظم به درمان ادامه دهید.
- انجماد زگیل‌ها با نیتروژن مایع.
- از بین بردن زگیل‌های بزرگ که در برابر درمان با لیزر یا جراحی مقاوم هستند.
اگر عفونت زگیل در دهانه رحم وجود داشته باشد، متخصصان برای اطمینان از سالم ماندن دهانه رحم، چک‌آپ منظم با تست اسمیر یا معاینه کولپوسکوپی را توصیه می‌کنند.
