فهرست مطالب
چگونه می‌توان از قارچ ناخن پیشگیری کرد؟
در اینجا روش‌های متعددی برای پیشگیری از عفونت قارچی ناخن وجود دارد، از تدابیر بهداشتی ابتدایی تا کاهش عوامل خطر دیگر. با پیروی از این استراتژی‌ها، امیدواریم که بتوانید از ابتلا به عفونت قارچی در ناخن‌های دست یا پا جلوگیری کنید. با این حال، در صورت بروز عفونت، درمان‌هایی وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید و امیدواریم که بتوانید از وقوع حوادث مشابه در آینده جلوگیری کنید.
دست‌ها و پاهای خود را به طور مرتب بشویید
شستن دست‌ها و پاها به طور مرتب با آب گرم و صابون (از جمله شستن پا حداقل یک بار در روز هنگامی که دوش می‌گیرید) به تمیز نگه داشتن آنها کمک می‌کند. این، به نوبه خود، احتمال رشد عفونت قارچی بر روی ناخن شما را به حداقل می‌رساند. اطمینان حاصل کنید که بین انگشتان دست و پا، و همچنین روی خود ناخن‌هایتان را بشویید. شستشوی منظم و کامل یکی از بهترین چیزهایی است که می‌توانید برای پیشگیری انجام دهید.
به طور منظم ناخن‌هایتان را بچینید
مهم است که به منظور کوتاه نگه داشتن ناخنها، به طور منظم آنها را کوتاه کنید. این سطح ناحیه‌ای را که روی آن قارچ می‌تواند رشد کند کاهش می‌دهد، و همچنین رطوبت و چرک را نیز کاهش می‌دهد که می‌توانند زیر ناخن‌های بلند گیر کنند. به طور منظم چیدن ناخنها، بهداشت محیط ناخن را افزایش می‌دهد، بنابراین احتمال ایجاد عفونت قارچی را کاهش می‌دهد.
ناخن‌هایتان را طبیعی نگه دارید
همانطور که لاک ناخن و ناخن‌های مصنوعی ممکن است از نظر زیبایی جذاب به نظر برسند، آنها رطوبت اضافی را در ناخنها به دام می‌اندازند و معمولا خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهند. در صورت امکان از لاک ناخن و ناخن‌های مصنوعی اجتناب کنید. همچنین اگر شما برای مراقبت از ناخن‌هایتان به طور منظم به یک سالن ناخن مراجعه می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که این یک سالن آرایشی قابل اعتماد است که ابزارهای خود را خیلی تمیز نگه می‌دارند تا به هیچ وجه احتمال عفونت افزایش نیابد.
- اگر شما در مورد قارچ ناخن نگران هستید اما می‌خواهید هنوز برای پدیکور یا مانیکور بروید، این کار را انجام دهید. تمیز کردن و چیدن ناخنها عملا می‌تواند مفید باشد.
- با این حال، به شما توصیه می‌شود که در انتها لاک ناخن را در ارجحیت قرار دهید. ناخن‌های شما بعد از پدیکور یا مانیکور، حتی بدون لاک ناخن، می‌توانند ظاهری زیبا و قابل تحسین داشته باشند.
- همچنین از ناخن‌های مصنوعی یا هرگونه دیزاین هنری روی ناخن‌هایتان اجتناب کنید.
توجه داشته باشید که عفونت قارچی می‌تواند از یک ناخن به ناخن دیگری گسترش یابد
بنابراین، اگر عفونت قارچی را روی یک ناخن داشته باشید، مهم است که دست‌هایتان را هر وقت که آن ناخن را لمس می‌کنید بشویید تا احتمال بروز این عفونت از یک ناخن به ناخن‌های بیشتر دیگر را به حداقل برسانید.
جورابی را انتخاب کنید که عرق را جذب می‌کند
از آنجا که احتمال ابتلا به عفونت قارچی مربوط به میزان رطوبت (قارچ در محیط‌های مرطوب رشد می‌کند) است، انتخاب جوراب‌هایی که از ماده‌ای ساخته شده‌اند که رطوبت عرق را جذب نمی‌کند می‌تواند یک مرحله پیشگیرانه مفید باشد.
- جوراب‌های ساخته شده از نایلون، پلی پروپیلن یا پشم همه گزینه‌های عالی هستند.
- اغلب جوراب‌های خود را عوض کنید، به خصوص اگر پاهایتان عرق می‌کند.
- بهتر است در صورت امکان از پوشیدن جوراب‌های کتان پنبه‌ای اجتناب کنید.
انتخاب کفش را در نظر بگیرید
قارچ علاوه بر رشد در محیط‌های مرطوب، در فضاهای محدود نیز رشد می‌کند. به همین دلیل است که پوشیدن کفش‌های تنگ در طول روز، و به خصوص کفش‌های قدیمی، می‌تواند خطر ابتلا به عفونت قارچی ناخن را افزایش دهد.
- در صورتی که این گزینه برای شما وجود دارد، بخشی از روز کفش‌های جلو باز بپوشید.
- همچنین کفش‌های قدیمی را با کفش‌های جدید جایگزین کنید. متناوبا شما می‌توانید یک پودر ضد عفونی کننده یا ضد قارچ در کفش‌های قدیمی استفاده کنید تا از هر گونه آلودگی احتمالی خلاص شوید.
- کفش‌های جداگانه‌ای از کار و زندگی روزمره خود برای ورزش بپوشید. کفش‌های ورزشی حاوی عرق و رطوبت زیادی هستند و ممکن است شما را بیشتر مستعد عفونت‌های قارچی کنند.
در مکان‌های عمومی پابرهنه راه نروید
در حالی که پوشیدن کفش‌های محدود برای مدت زمان طولانی می‌تواند یک عامل خطر برای عفونت‌های قارچی باشد، همچنین پیاده راه رفتن با پاهای برهنه در مکان‌های عمومی در جایی که ممکن است قارچ وجود داشته باشد نیز یک عامل خطر است. در حین راه رفتن در استخرهای عمومی، در اتاق دوش و در اتاق قفسه قفل‌دار، صندل بپوشید. این تا حد زیادی مبتلا شدن به عفونت قارچی را کاهش می‌دهد.
به منظور دور نگه داشتن رطوبت دستکش‌های پلاستیکی استفاده کنید
برای وظایفی مثل تمیز کردن یا شستن ظروف، که ممکن است ناخن‌های شما در معرض کثیفی و رطوبت قرار بگیرند یک گزینه استفاده کردن از دستکش‌های پلاستیکی است. با این حال مهم است که پس از هر استفاده، دستکش‌ها را کاملا خشک کنید. دستکش‌ها را وارونه کنید تا مطمئن شوید که درون دستکش‌ها نیز مانند بیرونشان خشک است.
بدانید که چرا عفونت‌های قارچی بر روی ناخن‌های انگشت پا رایج‌تر از ناخن‌های دست هستند.
در حالی که ممکن است عفونت قارچی بر روی ناخن‌های پا و همچنین ناخن‌های دست ایجاد شود، ناخن‌های پا بسیار شایع‌تر هستند. این به این دلیل است که پاهای شما زمان بیشتری را در فضاهای محدود (مانند پوشیدن جوراب و کفش) صرف می‌کنند و ممکن است در معرض رطوبت بیشتری (مانند عرق و رطوبت از این محیط‌ها) قرار بگیرند.
- انگشتان پا همچنین دورتر از قلب قرار دارند، بنابراین گردش خون در آنها ضعیف‌تر از انگشتان دست است.
- گردش خون پایین‌تر باعث کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت‌های قارچی بالقوه می‌شود.
بدانید در صورتی که مبتلا به عفونت قارچی شدید، چه داروهایی در دسترس هستند
در صورتی که مبتلا به عفونت قارچی در ناخن‌های انگشت پا یا ناخن‌های دست شدید می‌توانید برای بعضی از داروهای ضد قارچی خوراکی خود به پزشک مراجعه کنید. قارچ ناخن می‌تواند با داروهای موضعی، داروهای خوراکی یا ترکیبی از دو مورد درمان شود. پزشک به احتمال زیاد به شما توصیه می‌کند که دارو را به مدت 6 تا 12 هفته مصرف کنید؛ با این وجود، ممکن است تا چهار ماه طول بکشد تا عمر عفونت قارچی شما به پایان برسد.
درمان‌های موضعی ناخن را امتحان کنید
بیشتر عوامل موضعی قادر به نفوذ در روکش ناخن نیستند و درصد بهبودی آنها کمتر از 10٪ است. یک فرمول بهتر برای نفوذ، سیکلوپیروکس لاک ناخن Penlac است که روزانه برای یکسال استفاده می‌شود. اما عیب این لاک ناخن این است که هزینه آن بسیار بالاست و عود مجدد بیماری در طول این دوره رایج است. با این حال، نسبت به درمان‌های خوراکی، این روش ایمن‌تر است.
در مورد داروهای خوراکی بپرسید
هنگامی که درمان موضعی کافی نیست، عوامل خوراکی باید در نظر گرفته شوند. با پزشک خود درباره مزایا و خطرات درمان خوراکی صحبت کنید. حتی با درمان موفق، عود رایج است. 2 نوع از رایج‌ترین عوامل مورد استفاده در درمان خوراکی ایتراکونازول (Sporanox) و تربینافین (Lamisil) هستند.
- این داروها با بسیاری از داروهای دیگر تاثیر متقابل دارند، هر دو تجویزی و بدون نسخه، بنابراین اگر از داروهای دیگر یا مکمل‌ها استفاده می‌کنید، پزشک خود را مطلع کنید.
- آنها همچنین می‌توانند عوارض جانبی شدید، از جمله ضربان قلب نامنظم، آسیب کبدی، کاهش ادرار، درد مفاصل، از دست دادن شنوایی، استفراغ، افسردگی و غیره داشته باشند. در صورتی که دچار هرگونه از این عوارض جانبی جدی شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
- ضد قارچ‌های خوراکی همچنین نیازمند این هستند که تحت نظارت پیوسته قرار گیرید و نیاز به آزمایشات آزمایشگاهی به منظور بررسی عوارض جانبی دارند.
یک روش جایگزین را برای درمان قارچ ناخن در نظر بگیرید
شما ممکن است بخواهید درمان‌های طبیعی را روی قارچ ناخنتان بکار ببرید. در صورت استفاده از یک درمان خوراکی قبل از اینکه یک درمان جایگزین را امتحان کنید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید، زیرا ممکن است فعل و انفعالاتی داشته باشند. عصاره‌ی گل مار می‌تواند به مدت 1 ماه هر 3 روز یکبار ، سپس 2 بار در هفته به مدت 2 ماه و 1 بار در هفته به مدت 3 ماه روی ناخن آسیب دیده اعمال شود. روغن درخت چای نیز می‌تواند مفید باشد. دو بار در روز به طور مستقیم روی ناخن اعمال کنید.
توجه داشته باشید که عفونت‌های تکراری شایع هستند.
حتی زمانی که عفونت قارچی از بین رفت و با موفقیت درمان شد، هنوز هم انجام اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر ابتلا به دوباره رخ دادن عفونت ضروری است. بازگشت دوباره‌ی عفونت‌های قارچی بسیار رایج است، و این شمایید که باید اقدامات روزانه را به منظور پیشگیری انجام دهید.
انتخاب جراحی حذف ناخن
برای عفونت‌های قارچی که بسیار شدید و یا دردناک هستند و تنها با درمان‌های پزشکی از بین نمی‌روند، جراحی یک گزینه است. قسمت عفونی ناخن ممکن است بریده و کنده شود، و زمان بهبودی زمان لازم برای رشد ناخن جدید در جای خود خواهد بود. جراحی به عنوان آخرین ابزار برای عفونت‌های قارچی است که نمی‌توانند به روشی دیگر با موفقیت درمان شوند.
