هنگامی که فرد به سن حدود ۳۰ سالگی می‌رسد و حجم بافت زیر پوستی شروع به کاهش می‌یابد، نشانه‌های پیری در صورت قابل مشاهده می‌شوند. عملکرد پیری در اکثر موارد به صورت تدریجی ادامه می‌یابد، اما کاهش حجم زیر گونه‌ها به طور ناگهانی در بسیاری از افراد رخ می‌دهد. عواملی مانند استرس، ضربه یا رژیم‌های ناپایدار می‌توانند باعث کاهش تا ۳۵ درصدی حجم بخش میانی صورت در طی یک سال شوند. در ادامه، لاغری صورت به تدریج باعث افتادگی و لخت شدن پوست، ایجاد گودال‌ها و چین و چروک پوست می‌شود. با اینکه لاغری صورت یک مسئله پیچیده است و از جهات مختلف قابل اجتناب نیست، اما می‌توان از روش‌های مختلفی مانند تزریق چربی، تزریق ژل و استفاده از پروتز گونه برای درمان این مشکل استفاده کرد.
دلایل لاغری صورت
عوامل وراثتی و روند طبیعی پیری از علل اصلی لاغری صورت هستند. هرچند برخی داروها ممکن است باعث تشدید لاغری صورت شوند و همچنین استرس‌های احساسی و عاطفی، عوامل سبک زندگی، ضربه‌های متعدد، رژیم‌های ناپایدار شدید و افزایش و کاهش مکرر وزن که باعث کشیدگی رباط‌هایی که بافت‌های نرم صورت را نگه می‌دارند، ممکن است این وضعیت را تسریع کنند. کاهش حجم صورت همراه با از بین رفتن رگ‌های خونی، لایه‌های چربی و کلاژن باعث می‌شود پوست به دلیل عدم وجود آنها دچار تورفتگی شود. سیگار کشیدن، برخورداری از معرض طولانی مدت به اشعه خورشید و بیماری‌های شدید نیز به کاهش کلی حجم صورت و لاغری آن کمک می‌کند. استرس طولانی مدت ناشی از اتفاقاتی مانند از دست دادن شغل، بیماری خانوادگی یا مرگ عزیزان، مشکلات مالی و تغییرات هورمون، تنها روند را تسریع می‌کند.
علائم
با از بین رفتن چربی و کلاژن پوست، چین و چروک و خطوط شروع به ظاهر شدن می‌کنند. نشانه‌های دیگر کاهش حجم صورت شامل گونه‌های صاف، پوست افتاده در اطرف خط فک، تورفتگی شقیقه، گودی دور کاسه چشم، خطوط ریز دور بینی و خطوط خنده دور بینی و دهان می‌باشند. با شل شدن و افتادگی گونه‌ها، آنها از موقعیت معمول خود در چهره نزدیک به چشم، به سمت پایین افتادگی پیدا می‌کنند. این امر منجر به شکل‌گیری خطوط خنده (خطوطی که از گوشه‌های بینی به دهان کشیده می‌شوند)، خطوط محل تلاقی دهان (خطوطی که درست زیر گوشه‌های دهان ایجاد می‌شوند)، و سپس افتادگی زیر گونه می‌گردد. در این شرایط صورت ظاهر مربع شکلی به خود می‌گیرد. برعکس، یک چهره جوان، شبیه شکل مثلث برعکس است، خطی که به موازات چشم‌ها است تشکیل دهنده‌ی پایه‌ی مثلث، و چانه تشکیل دهنده‌ی راس مثلث است.
حجم صورت می‌تواند در نواحی ابروها نیز کاهش پیدا کند که باعث می‌شود لبه‌ی بالای کاسه چشم آشکار شود و صورت ظاهری اسکلتی‌تر داشته باشد.
درمان و رفع لاغری صورت
تزریق ژل
رایج‌ترین روش رفع لاغری صورت تزریق ژل است. انواع مختلف تزریق ژل هم اکنون مورد استفاده هستند. تزریق ژل را می‌توان به منظور درمان لاغری صورت در نواحی مختلف به خصوص زیر چشم‌ها، گونه‌ها، شقیقه و لب‌ها مورد استفاده قرار داد. تزریقات ژل به طور موقت جایگزین حجم از دست رفته می‌شوند و نتایج فوری و کوتاه مدت به همراه دارند.
ژل‌های تزریقی عواملی هستند که در یک روش حداقل تهاجمی زیر پوست تزریق می‌شوند تا لاغری صورت را درمان کنند. روش تزریق ممکن است ناراحت کننده باشد، اما ناراحتی آن بسیار کم است. پزشکان معمولا کرم بیهوشی را روی پوست اعمال می‌کنند و یا به منظور کاهش ناراحتی، فیلر را با لیدوکائین ترکیب می‌کنند. روش تزریق معمولا کمتر از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و بیماران بلافاصله می‌توانند به فعالیت‌های طبیعی خود بازگردند. اثر افزایشی بلافاصله آشکار می‌شود.
محدودیت‌های احتمالی برای فعالیت‌های روزانه وجود دارد و توصیه می‌شود که بیماران در روز عمل از ورزش کردن یا خوابیدن بصورت صاف در چند ساعت اول بعد از تزریق نوروتوکسین اجتناب کنند. ممکن است کمی کبودی موقت، قرمزی یا خارش در محل تزریق به وجود آید. این امر طبیعی است و این عوارض جانبی در چند روز بعد محو خواهد شد.
تزریق چربی
انتخاب چربی اتولوگ (بافت چربی خود بیمار) به عنوان یک فیلر به طور گسترده‌ای در میان جراحان زیبایی به عنوان یکی از اساسی‌ترین مواد برای استفاده در پر شدن صورت لاغر و بدن شناخته شده است. چربی را می‌توان به عنوان یک ماده‌ی پرکننده برای روش‌های زیبایی و ترمیمی که نیاز به برطرف کردن کاهش حجم دارند، مورد استفاده قرار داد.
این روش شامل جراحی حذف چربی از یک قسمت از بدن، معمولا شکم یا ران و پیوند آن به ناحیه دیگری است. چربی یک فیلر نرم و طبیعی است که می‌تواند با ریسک بسیار کم برداشت شود، و خطر ابتلا به آلرژی و انتقال بیماری را ندارد. این روش معمولا برای حجم دادن در گونه استفاده می‌شود و طولانی مدت است.
تزریق چربی به صورت یک روش با حداقل تهاجم است که نیازی به ایجاد برش در صورت ندارد و تحت بی‌حسی موضعی همراه با انسداد عصب‌های صورت انجام می‌گیرد. تورم در این روش غیر معمول نیست و درمان لاغری صورت معمولا نیاز به یک دوره استراحت برای بهبودی دارد.
برجسته کردن گونه
برجسته کردن گونه یک روش جراحی زیبایی است که به منظور برجسته کردن گونه‌ها و درمان لاغری صورت مورد استفاده قرار می‌گیرد. جراح ممکن است برای افزایش گونه‌ها یک ایمپلنت جامد را روی گونه‌ها قرار دهد. تزریق چربی خود بیمار یا یک فیلر بافت نرم نیز محبوب هستند .به ندرت، ممکن است برش‌های مختلفی در استخوان گونه ایجاد شود. برجسته کردن گونه معمولا با روش‌های دیگر مانند لیفت صورت ترکیب می‌شود.
معمولا جراح برش را بالای دهان نزدیک لثه ایجاد کرده و ایمپلنت را در جای خود قرار می‌دهد. روش دیگر این است که یک برش خارجی در نزدیکی چشم ایجاد شود، اما اکثر بیماران این روش را انتخاب نمی‌کنند، زیرا می‌تواند باعث ایجاد یک زخم آشکار در پوست صورت شود. با این وجود، درون دهان خطر ابتلا به عفونت را بیشتر می‌کند، زیرا دهان حاوی باکتری‌های بیشتری است. جراحی ایمپلنت گونه معمولا تحت بیهوشی عمومی یا مسکن انجام می‌شود و حدود یک تا دو ساعت طول می‌کشد. بهبودی در این عمل معمولا حدود ده روز طول می‌کشد. همانند هر عمل جراحی، خطر ابتلا به عفونت، خونریزی پس از عمل، تشکیل لخته خون و تورم شدید وجود دارد.
